Tiel is één van de oudste steden in Nederland. Al in de negende eeuw ontstond op een hoger deel langs de oever van de Linge een nederzetting. De Linge was in de vroege Middeleeuwen de hoofdrivier en had hier een breedte van ongeveer 50 (!) meter.
Al snel groeide de nederzetting uit tot een handelsknooppunt, en kreeg in 896 van een Frankische koning het tolrecht. Nog voor 950 werd in Tiel een stenen burcht opgericht die onder andere als tolhuis diende. Rond de nederzetting werd ter verdediging een wal opgeworpen waardoor de ringwalburcht een feit was geworden.
In de 15e en 16e eeuw breidde de ommuurde stad zich verder uit met een voorstad en nieuwe vestingwerken met een dubbele gracht zoals op de stadskaart 1649 is weergegeven. Deze uitbreiding en vestingwerken zijn voor een deel gebouwd in de bedding van de inmiddels verdwenen (afgedamde) rivier de Linge.
Deze stadskaart is een fascinerend document dat een waardevol inzicht biedt in de ontstaansgeschiedenis van de stad. Het toont niet alleen de stedelijke structuur maar ook het omliggende landschap met akkers, weidegronden, aangelegde tuinen en boomgaarden. De eigentijdse inkleuring biedt een frisse blik op een oude kaart, waardoor zowel historici als het bredere publiek een nieuwe kennismaking krijgen met de historische stad Tiel in de zeventiende eeuw.
Het Tiels Dagblad over deze stadskaart.
De Koerier van het Brabants Heem over deze stadskaart.