Menu
Menu
Tientallen historische stadsplattegronden, van onder anderen meesterkaartenmaker Joan Blaeu, zijn met de hand (opnieuw) ingekleurd door ‘afsetter’ Marcus Laman. Dak voor dak, boompje voor boompje, bootje voor bootje. (Editie 13 maart 2024)
´De Leidse architectuurhistoricus kleurt oude zwart-witte stadskaarten digitaal in. Huis voor huis, dak voor dak. Doordat zijn palet breder is dan dat van zijn verre voorgangers, en zijn digitale penseel nauwkeuriger, ogen Lamans kaarten strak en modern´ (januari 2024)
´Architectuurhistoricus Marcus Laman kleurt middeleeuwse stadskaart in en geeft daarmee een frisse blik op water- en lommerrijk Leiden.´
‘Met eigentijdse, heldere kleuren heeft hij de kaart vervolgens digitaal in –
gekleurd. De blauwgekleurde grachten, de Amstel en de Zuiderzee maken in één oogopslag duidelijk hoe waterrijk de stad destijds moet zijn geweest.’
Zo ziet het Rotterdam uit 1694 eruit in de kleuren van nu.
Het Rotterdam van 1694 bestaat al lang niet meer, maar leeft nog voort in de fraaie plattegrond. Die door Marcus Laman nieuw leven in is geblazen. “Het is de eerste stad die ik heb ingekleurd die niet meer bestaat.”
Pieter Bast maakte in 1598 een plattegrond van Franeker. De gravure staat in zwart/wit wel op internet, maar Marcus Laman uit Delft heeft het stratenplan digitaal met moderne frisse kleuren ingekleurd. Daarbij stuitte hij op details die hem verblijdden, verbaasden en soms zijn wenkbrauwen deden fronsen.
Marcus Laman kleurt oude kaart Franeker in: ‘nooit geweten dat steden zo groen en open waren’
Over Utrecht 16965:
‘Vijftig soorten rood gebruikte hij, zodat elk dak er weer nét iets anders uit ziet. En elk boompje heeft hij via z’n computer – gewoon met een muis – op pixelniveau ingekleurd. Het zwart-witte origineel stamt uit 1695 en is al eens ingekleurd in 1740. Dat deed destijds een zogenaamde ‘afsetter’, een ambachtslied die met de hoogste nauwkeurigheid landkaarten inkleurde.’
Culemborg van 1649 in nieuwe kleuren
‘In tegenstelling tot historisch ingekleurde kaarten (die ook van Culemborg 1649 bestaat), heb ik er voor gekozen om de plattegronden met moderne, heldere kleuren te verfraaien. Ik heb de muren van elk huisje ingekleurd en de honderden daken met 20 tinten rood min of meer een eigen identiteit gegeven. Elke kaart heeft daardoor een eigen karakter, die wordt bepaald door een eigen kleurbenadering.’
